4 Şubat Salı günü sabah erken saatte S.Gökçen’den Antalya’ya uçmak üzere ekiple buluştuk. Ekip üç kişiydi. Ben, Can ve İsmail… Uçak saatimiz; 06:25… Zaman bizim için önemliydi. Antalya’ya indikten sonra otogara ve oradan Isparta’ya… (devamı)
Gecenin karanlığında birer birer çadırlarından süzülen ekip toplanma merkezi olarak belirlenen yemek çadırının yanında bir araya gelmeye başladı. Son gelen kişi, Franco’nun kendini iyi hissetmediğini ve zirveye gitmeyeceğinin bilgisini rehberlere iletti. Franco 69 yaşındaydı.… (devamı)
Sanki hiç tırmanmamış gibi kendimi dağ yoksulu hissediyorum iyiden iyiye… Nerede ise bir sene olacak gözleri dağların koynunda açmayalı… Gürcistan ve Kazbek tırmanışı sonrasında ve yakın zamanın da Hasan Dağı’nı sığdırmış ve sonra ölü… (devamı)
Ondört kişiden oluşan İstanbul çıkışlı ekibimizle saat 22:30’da şehri terkettik. Çamardı’nda yapılan kahvaltıdan sonra, Çukurbağ’da Mehmet’in evinde Gözde ve Cihan ile buluştuk. Ekibe katılacak Enis ve Ertan Dipsiz Göl bölgesinde attıkları kamptan dönmemeleri üzerine… (devamı)
Kendimize şehirden uzaklaşma ödülü sunup; alıp başımızı şehirde olmayana, patikalara, ağaçlara, dere kenarlarına, çamurlu yollara, çiçeklere, yeşilliklere, göllere, denize, kumsala ve köylere gidiyoruz…